W teatrze "Rabcio"

Uzdrowisko Rabka-Zdrój położone jest w Beskidach Zachodnich, u podnóża Gorców, na wysokości około 500 do 650 m n.p.m. 
Część uzdrowiska Rabki zlokalizowana jest na stokach górskiego grzbietu rozdzielającego potoki Poniczankę i Słonkę - prawobrzeżne dopływy Raby. Obszar Rabki jest dobrze nasłoneczniony, osłonięty od wiatrów.
Największym skarbem uzdrowiska są solanki - jedne z najsilniejszych w Europie. Z ich dobroczynnego działania można skorzystać w Zakładzie Przyrodoleczniczym.  
Szczególnymi właściwościami klimatu uzdrowiskowej części Rabki jest prawie zupełny brak mgieł.
Szata roślinna okolicy ma charakter typowy dla Beskidów Zachodnich. Najniżej znajdują się pola uprawne, łąki i pastwiska, urozmaicone niewielkimi skrawkami leśnymi, zachowanymi zwłaszcza wzdłuż potoków i w dolinie rzeki Raby. Wyższe położenia - w górskim piętrze regla dolnego - pokryte są lasami oraz polanami użytkowanymi jako łąki kośne. Panującymi gatunkami drzew w lasach są: świerk,  jodła, jawor, brzoza i olsze.   Około 33% obszaru miasta i uzdrowiska zajmują zadrzewienia, na które składają się: park zdrojowy, zagajniki nad potokami oraz drzewa wzdłuż ciągów komunikacyjnych. Najczęstszymi drzewami  w zieleni miejskiej  są: jesiony, topole, wierzby, lipy i świerki.

Przed bacówką na Maciejowej